“Susmayacağız, Çocuklarımızı Öldürtmeyeceğiz!”

Çanakkale’nin barış isteyen kadınları, susmadılar. Sokağa çıktılar ve çocuklarını öldürecek her şeyin karşısında olduklarını dile getirdiler.

Dün Çanakkale Morabbin Park’ta toplanan ve kendilerine “Çanakkale’nin Barış İsteyen Kadınları” adı veren bir grup kadın, Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç’ın “Hanımefendi, sus! Bir kadın olarak sus, sus!” sözlerine “Barış” ezgileri ile yanıt verdiler. Türkiye’nin içinde bulunduğu bu dönemde en çok kadınların konuşması gerektiğini söyleyen kadınlar, yaptıkları açıklamada çözüm sürecinin geldiği noktayı eleştirdiler. Burada kadınlar adına konuşma yapan Hatice Okyar İğli, açıklamada şu önemli ifadelere yer verdi:

” Kadınlar olarak , şiddete en çok biz uğrarken, kadın cinayetlerinin ilk tanığı olmaktan bıkmışken , her gün bizlere yapılanlar yetmiyormuş gibi evlatlarımızın hunharca öldürülmesinin acılarını da en çok biz yaşarken , kadınlar olarak bu sefer susmayacağız. Susmayacağız, çünkü barışa en çok bizim ihtiyacımız var. Çünkü kadınlar üzerinde onarılması imkansız sonuçlar doğuran savaşlarda, öldürülenleri biz doğuruyoruz. Çünkü tohumuna para değil yürek ve emeği biz veriyoruz. Asker ,polis, sivil insan , gerilla cenazesinde o helvaları, gözyaşımızla biz karıyoruz aslında en çok biz yanıyoruz.

Yaklaşık iki buçuk yıldır, çözüm süreci denilen bekleme döneminde, biz anaların gözyaşı biraz da olsa kurumuştu. Taziyelerde , mezarlıklarda karşılaşmıyor, şehit haberleriyle yıkılmıyorduk. Ateşkesle sanki ümit beslemeye başlamıştık. Ama başkan olma hayalleri yıkılmış Cumhurbaşkanının , keyfi tercihiyle, bu iyimser ortam , birden bire kimseye danışılmadan ortadan kaldırıldı. Dünyanın en barbar terör örgütü İŞİD’e bile, gösterilmeyen tepki, devlet şiddeti olarak, sivil halka dayatıldı. Suruç’ ta otuz iki genç insanımızı böyle bir düşman yaklaşım bizden aldı. Devlet halkına savaş açtı. Oysa terörist falan değildiler, oysa senin benim gibi savaş istemeyen bugünlerde hedef haline getirilen bir sürü barışseverden farkları yoktu. Akp , o günden beri , savaş tamtamlarmı bizzat kendi çalıyor. Seçimde, onları başımızda istemediğimizi sandıkta bizler söylemiştik, hükümet kurmaya muktedir olmadıklarını onlara hatırlatmıştık. Artık ,bu hükümetle yönetilmek istemediğimizi haykırmışken, yasa dışı hükümetlerine neden hala bizi savaşa gönderme kararını bizler adına verebiliyorlar. Silah seslerini ayyuk çıkaranlar bizim çocuklarımıza gözlerini dikmiş, bizleri bizlere öldürtüyorlar. Ama artık çocuklarımızı savaşta öldürtmeyeceğiz. Kürt’ün üzerine Türk’ü süren , bu insanlık dışı operasyonlara , nasıl demokrasi diyebilirsiniz. Sizler altın kaşıkta sarayda yemek yerken , bizleri ölüme mahkum edemezsiniz. Bu sefer vatan sağ olsun demeyeceğiz çünkü . Evladım, eşimi kardeşimi gömmüşken, üstünde yaşadığım toprak , benim için artık vatan değildir bilesiniz. Otuz yıldır yüreği bu savaşla yanan , sevdiklerini kaybeden yaralı kadınlar, analar, nerelerdesiniz; evinizde artık yalnız ağlamayın , izin verin birbirimizin kapısını bu sefer barış diye çalalım, gelin bu sefer hepimiz, savaşı ortak düşman bilip ,omuz omuza, yan yana duralım, “BARIŞ” diye bağıralım…

Bizler, silahla değil , vicdanla ; savaşla değil barışla şiddetle değil ısrarla mücadeleyi savunuyoruz, herkesi de yanımıza çağırıyoruz. Çünkü bir partiyi değil, en temel hakkı yaşamı savunuyoruz. Çanakkale kentinin de bu savaştan hiç de uzak olmadığını, bir arada yaşamayı bilen insanların barış çabalarının da bu faşistlerce heba edilecegini bilmenizi istiyoruz. Sizin hiç çocuğunuz öldürülmedi mi şanslısınız ama, bundan sonra öldürülmeyeceğinden emin misiniz ? Çatışma yerine diyalog istiyoruz, ateşkes için aynı masaya oturamıyorsak, cenazelerimizin hatırına , o masaları yıkın, artık anlaşma istiyoruz. Barış ,diye ısrar etmeye bugünlerde daha çok ihtiyacımız var , savaş sevicilerinin sesini sesimizle boğmazsak bundan sonra ölen canlardan biz de sorumlu olacağız. Kadınlar, birlik olalım. Erkekleri artık savaştırmamak içindir bu davetimiz.. Sürecek bunun gibi bir dizi eylemimiz. Kapılarınızı çaldığımızda, lütfen yardım edin bize, kulak verin bu sefer söylediklerimize. Çocuklarımızı savaşta öldürtmeyeceğiz demek için, destek istiyoruz hepinizden , hepimizin ana merhameti ancak bu ölümleri durdurabilir, inanmak ve çoğalmak için, barışla kalın…
Çanakkale’nin Barış isteyen Kadınları…”