Çanakkale’deki Yeniceliler

Yenice;
Çanakkale’nin Balıkesir yönündeki en uzak ilçesi.
Gözden ırak bir ilçe.
Gönülden de ırak mı?
Zannetmiyorum.
*
Yenice; üretimde ve sanatta adını ispatlamış bir ilçedir.
Küçüktür.
1970’li yıllardan beri tabelasındaki insan sayısı hiç artmamıştır.
Küçüktür.
Küçüktür ancak büyük işler yapan insanları vardır.
İbrahim Bodur; yurdumuzun büyük iş adamlarından. Yaptıkları ortadadır.
Nuri Bilge Ceylan; Yeniceli sinema yönetmeni. Cannes film festivalinde büyük ödülün sahibi.
Şakir Askan; şarkı sözü yazarı. “Seni sevmeyen ölsün-Melekyüzlüm,Gülüm Benim” gibi zirve yapmış onlarca şarkının söz yazarı.
Nedim Yıldız; Besteci. Çocuk şarkılarının üstadı. Keman sanatçısı. Akademisyen.
Salih Çağlar; TRT klarnet sanatçısı. Bazı şarkıları, O’nun gibi kimse çalamaz.
Yenice küçüktür.
Yenice’nin insanı çalışkandır. Ekmeğini taştan çıkarır.
Ülkemizin her yerine dağılmıştır Yeniceliler.
Yeniceliler, Çanakkale’den ayrı tutmazlar kendilerini.
“Çanakkaleli” olmaktan gurur duyarlar.
“Çanakkaleliyim” demek dillerine yakışır Yenicelilerin.
*
Çok gezdim gurbette.
Birçok il ve ilçenin “yardımlaşma ya da kültür dernekleri” oluşturduklarını gördüm.
En çokta İstanbul’a göç edenlerin oluşturdukları derneklere rastladım.
Gurbete gidenlerin, sıla özlemlerini giderdikleri yerlerdir dernekler.
“Gelenek ve göreneklerini” hep birlikte yaşattır aynı coğrafyanın insanları bir dernek çatısı altında.
Doğdukları toprakların gelenek ve göreneklerini, yemek kültürünü, müziğini yeni nesillere aktaran, buluşma noktalarıdır dernekler.
Atasının doğduğu topraklardan kopan çocuklar, nasıl yaşayabilirler geleneklerini?
Nasıl sürdürebilir geçmişin alışkanlıklarını?
Nasıl elinde tutabilirler kültürlerini?
Köprüler yıkıldı mı her şey biter, gider.
İpin ucu kaçtı mı tutmak mümkün olur mu?
İnsanı yaşatan içinden çıktığı kültür değimlidir?
Kültür ekmek su kadar önemli değil midir?
Gurbette yaşayan hangi Çanakkaleli, “Çemberimde Gül Oya” türküsünü duyunca ağlamaklı olmaz?
“Urfalılar Sıra Gecesi” ya da “Erzincanlılar Gecesi”diye duyduğumda “doğduğum yöreden niye böyle dernekler yok” diye sorardım kendime.
Bursa’da bir köylüm, “Çanakkaleliler Yardımlaşma Derneği” kurmuştu. Yeniceli, Çanlı, Bigalı? Kısacası Çanakkale’nin ilçelerinden herkesi toplamıştı. Çok hoşuma gitmişti.
Gurbette yalnız kalmamanın en güzel yoludur, bir arada olmak.
Bir dernek çatısı altında toplanmak.
*
Çanakkale’de yaşayan birçok Yeniceli var.
Ben de Çanakkale Kepez’de yaşıyorum.
Birçok Yeniceliyi tesadüfen gördüğümde;
“Aaaa sende mi burada yaşıyorsun?” sorusu ile şaşkınlıklar yaşanıyor.
Bu yalnızlığı, habersiz yaşamayı ortadan kaldırmak gerekmez mi?
Gerekir elbette.
Birkaç arkadaş bir araya gelmişler.
Bir dernek kurmuşlar.
Şimdi Yeniceliler bir arada toplanacak.
Herkesin birbirinden haberi olacak.
En ağır “ustun” bile yerinden kaldırılacak.
Çal Köyü’nden Mehmet Yaman.
Yenice merkezden H. Sezai Aydın, Süleyman Zengin ve Halil Aydın.
Karabey Köyü’nden Fahrettin Ovalı.
Yine Çal Köyü’nden Ramiz Acar ve Bekten Köyü’nden Rahmi Girgin bir araya gelmişler. “Yeniceliler ve Agonyalılar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğini” kurmuşlar.
Dernek 05.05.2009 tarihinde kurulmuş.
2010 yılı 17 Nisan’ında, Kepez’deki “Turizm ve Otelcilik Uygulama Oteli’nde” bir gece düzenlemiş dernek yöneticileri.
Çanakkale’deki Yenicelileri bir araya getirmiş. Yenice’den de birçok kişiyi davet etmişler geceye.
“Deptiri deptirivemişle” harmandallıyı.
Yenice kaymakamı, Belediye Başkanı siyasi parti başkanları katılmışlar geceye.
Kale grubundan birçok misafir gelmiş.
Yenice’ye katkısı olanlara plaketler verilmiş, ödüllendirilmişler, hatırlanmışlar.
Birçok kişi, bu gecede yer alarak Yeniceli olmanın kıvancını yaşamışlar.
Gurbetteki insan memleketinin “çaltı dikenini” bile özler.
Ben 17 plakalı bir kamyon gördüğümde giderdim yanına. Şoförünü görmesem bile seyrederdim kamyonu.
Gurbette yalnız olmak, zor sanattır.

*
Dernek, 07 Mayıs 2011tarihinde saat 20.00’de yine Uygulama Oteli’nde bir gece düzenleyecek. Haberini aldım. Bu defa bende geceye katılacağım.
Aldığım bilgilere göre, Yenice’den birçok kişi gelip geceye katılacakmış.
Hangi partiden olduğu önemli değil, bütün siyasi liderler ve milletvekili adayları geceye davet edilecekmiş.
Yenice’ye her yönden katkısı olanlar bulunup onurlandırılacakmış.
Yenice’de istihdam yaratan üretim yapan insanlara plaketler verilecekmiş
Yenice’nin kültürüne ve tanıtımına katkısı olanlara da plaket verilecekmiş.
Belki de yavaş yavaş oluşan kaynaşmaların sonunda, çok önemli yardımlaşma ve dayanıma örnekleri ortaya çıkacaktır.
Siyasetin üstünde bir kültür bileşimi oluşacak belki de.
“Yeniceliler ve Agonyalılar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneğinin” gelişeceğine inanıyorum.
Destek olmak, birlikte olmak güzel şeyler.
Çanakkale’ye hastaneye gelen bir Yeniceliye, yardım edip moral vermek bile, çok önemlidir.

*
Çanakkale’deki Yeniceliler.
Duyun bu derneğin sesini.
Sizden kimsenin haberi yoksa siz haberdar ediniz kendinizi.
Kendinizi dört duvar arasına hapsetmeyin.
Çıkın gelin, sürpriz yapın.
Sizi de bekleniyorsunuz bu geceye.
Gelin görüşelim, tanışalım, konuşalım.
Laflayalım.
“Otuma gitmiyoz mademki, Aşingelere, Fadimingelere.(Ayşe yengelere, Fadime Yengelere)”
Gelin bu gecede buluşalım.
“Haberin yoktu, duymadım, görmedim demeyin.”
İlk defa Yeniceliler adına bir dernek kurulmuş.
Arkadaşlar fedakârlık yapmış, çalışıyorlar.
Bizde destek verelim.
“Yeniceliler ve Agonyalılar Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği” hepimizin derneği olmalı.
Hepimizin evi olmalı.
Bu evde kimimizin sözü olmalı.
Kimimizin bir tas çorbası.
Kimisi türkü söylemeli.
Kimisi oynamalı.
En önemlisi “iyi günde eğlenip gülerken, kötü günde omuz verecek birileri olmalı” yanımızda.
07 Mayıs 2011tarihinde saat 20.00’de Kepez’de Uygulama Oteli’nde buluşalım.
Ben gelemem, arabam yok diyorsanız.
“05435959593” nolu telefonu arayın.
Ben gelir sizi alırım.
Çanakkale içindeki Yeniceliler, ben sizi taşırım Kepez’e.
“Para istemem yeminosun, iki yımırta verin yete.”
7 Mayıs’ta Kepez’deyiz.
Bekliyoz.

Şuayip Odabaşı Son Yazıları...

Yorumlar...

    Henüz yorum yok...

Sizin Yorumunuz...

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir